Književno stvaralaštvo, kritika i književnost bosanskih Franjevaca
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 7 | Nivo: Fakultet političkih nauka, Sarajevo

SADRŽAJ
Uvod.....................................................................................................................................1
Književno stvaralaštvo...........................................................................................................2
Hermeneutičko pitanje o istini književnosti..........................................................................2-3
Francuska nova kritika.........................................................................................................4.
Zaključak-
Knjževnost bosanskih franjevaca..........................................................................................5
UVOD
KNJIŽEVNO STVARALAŠTVO, I KRITIKA
Tumačenje za pisane predaje književnih tekstova, zbiva se kao preobražaj nečega stranog i mrtvog u potpunu istovremenosti prisnost.Razumijevanje predstavlja način bitka književnosti, ono hermenuetičko iskustvo u kojem dolazi do povratnog pretvaranja onog što se sabralo u pismu, zapisu.Pojam književnosti koji obuhvata svu književnu predaju toliko je širok i neodređen da nije kadar da povuče jasnu, iako svagda relativnu promjenjivu granicu između umjetnosti i duhovnohistorijskih znanosti. (Šarčević, 2005:55)
Književnost možemo odrediti i kao ukupnost predmeta i pravila ,tehnika i dijela čija je funkcija da institucionalizira subjektivnost.Postoje razni kritičari koji nameću svoje stavove ideje u vezi književnosti, jedan od njih je i Bart.Bartova knjiga Kritika i istina razjasnila je nekoliko pozicija u smislu književnosti.Predmete kulturne prošlosti treba stalno preispitivati i osvjetljavati ih kroz prizmu svakog novog vremena, što stara kritika ne čini.
Taj njegov konformizam proističe iz njegovih kritičkih mjerila :objektivnost, ukus i jasnoće koja su zastarjela i ne odgovaraju našem vremenu.Fenomen koji je otkrila nova kritika je posebno indikativan:kritika sve više traži uporište u raznim humanističnim naučnim disciplinama i opredjeljuje se za jedan ugao posmatranja.
Genetičkostrukturalistička metoda u historiji književnosti primjenjena je samo u jednom dijelu za koji mi smatramo da je jedina valjana metoda u humanističkim znanostima.Književna sociologija je usmjerene na sadržaj ima često anegdotski karakter i pokazuje se naročito operativnom i efikasnom kada proučava djela osrednjeg nivoa ili književne tokove, ali postepeno gubi svaki interes ukoliko pristupa velikim ostvarenjima.Tvrdnja o postojanju veze između velikih kulturnih dijela i postojanju društvenih grupa koje teže ka globalnom prestruktuiranju društva ili ka njegovom konzerviranju odmah eliminiše svaki pokušaj da se oni povežu s izvjesnim brojem drugih društvenih grupa, naročito s nacijom, generacijama, pokrajinama i porodicom.
... 

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]